اولویت بندی طرح‌های بهبود EFQM با استفاده ازAHP گروهی-فازی و ماتریس تلاش-موفقیت؛ مطالعه موردی: یک صنعت تولیدی

در راستای انجام این تحقیق، پس از آنکه خودارزیابی براساس مدل EFQM از سوی صاحبنظران صنعت انجام شد، پروژه‌های بهبود استخراج گردید. مسلماً پروژه‌هایی باید اجرا شوند که بیشترین بهبود را ایجاد نمایند. انتخاب شاخص‌های مناسب، ازجمله "میزان منابع مورد نیاز"، "میزان تأثیر بر ذی‌نفعان" و "احتمال موفقیت پروژه" تأثیر بسزایی در انتخاب دارند؛ که این شاخص‌ها در ماتریس تلاش-موفقیت مدنظر قرار گرفته‌اند. همچنین، ازآنجا که هر پروژه به یکی از معیارهای EFQM وابسته است، وزن این معیارها نیز بومی شده‌ است. در نرم‌افزار طراحی شده در این تحقیق، ازیک سو، مکانیزم امتیازدهی پروژه‌ها براساس ماتریس تلاش-موفقیت، و ازسوی دیگر، امکان تعیین وزن بومی با استفاده از روش AHP گروهی-فازی تعبیه شده است. در این مقاله نحوه اولویت‌بندی پروژه‌های بهبود توسط نرم‌افزار نیز تشریح شده است. در نهایت، خروجی این روش، نرم‌افزار و تحقیق، تعیین پروژه‌هایی است که بیشترین بهبود را برای صنعت در بر دارند و در اولویت بالاتری قرارگرفته‌اند.